ده دقیقه تا بامداد

انگار هَمه یادشون رفته که آدمایی که به کارشون و رشتَشون عشق ندارن ، نمیتونن آینده سازایِ خوبی بشن ..

رفتم وبِ قبیلم ، سر زدم .. دیدم دیروز 2 تا بازدید داشته ، این ماه 16 تا :))
در صورتی که خیلی وقته نمینویسم اونجا ..
چقد حسِ خوب گرفتم ..

چقَدر خوشحالم از داشتنِ دوستایی که میتونم تویِ نوشته هام که برایِ دبیر ادبیات میخونمشون ، اسمشون رو ذکر کنم ، بخشی از نوشته هاشون رو بنویسَم و با افتخار بگم " همه ی کسایی که ذِکر کردم ، دوستام هستن :) "

- نه مرگ ُ میپسندم الان و نه زندگیِ اینطوری رو ! تو خلاء ام ، خیلی خیلی وقته .. خوب میشه ، درست میشه ، مگه نه ؟

و کاش که یادم بره . و عشق به اون نور و امیدی که روشن میشه ته دلم .. شاید واقعا ، خیلی سخت گرفتم ! و دوسش دارم . فاطمه رو

کاش وقتی دیدمتون باهاتون حرف هم بزنم ، کاش یه حسی بهم بگه شمایین همونی که دارم باهاش حرف میزنم.. 

گفته بود شمر هم دیده شما رو

بدتر از شمر نیستم.مگه نه آقا ؟